Toen O 3 jaar was werd duidelijk dat hij een ontwikkelingsvoorsprong had.
We konden niet wachten tot hij 4 zou worden en naar de basisschool zou gaan.
Daarmee zou alles opgelost zijn dachten we.. Voorafgaand spraken we me de desbetreffende basisschool om zijn situatie te bespreken en hun aanbod hierop.
Ze gaven aan dat ze hier prima mee om konden gaan en allerlei aanbod hadden.
Dus met goede moed startte hij met 4 jaar meteen in groep1. Toen hij startte was het 2 maanden voor de zomervakantie, en in deze periode viel hen idd meteen de voorsprong van O op, waardoor ze besloten dat hij na de zomervakantie gelijk mee mocht naar groep 2. We waren blij dat de school zo alert was en hadden er veel vertrouwen in.
Echter begonnen in groep 2 alle problemen. De school dacht dat de versnelling voldoende was, en hij nu wel gewoon mee zou kunnen met de rest… ze hadden totaal niet in de gaten dat O veel meer maatwerk nodig had. Hij beheerste vanaf het begin de stof van groep 2 al, maar liet dit niet zien. Hij begon onder te presteren en kwam dagelijks zeer ongelukkig uit school, met dikwijls een natte broek terwijl hij allang zindelijk was. Meerdere keren gingen we in gesprek met de leerkracht maar die wuifde het steeds weg, en gaf aan hem “niets bijzonders” te kunnen bieden. Toen besloten we op eigen initiatief een IQ test te laten doen, hier kwam een IQ uit van 145.
Hoogbegaafd dus. Met dit rapport gingen we terug naar school, de school kon toen niet meer ontkennen. Ze gaven eigenlijk direct aan dat zij hem in dit geval niets te bieden hadden en hij beter op zijn plek zou zijn op een andere school. Samen met de school kwamen we tot de conclusie dat hij beter thuis kon blijven. Hij was immers nog niet leerplichtig (4 jaar). Totdat er een geschikte school gevonden werd. In de tussentijd zou hij wel schoolmateriaal krijgen die hij thuis kon gebruiken. Echter kwam er niet veel terecht van de belofte van schoolwerk van de school. Ze hadden hun handen al van hem afgetrokken, en zaten te wachten tot hij officieel uitgeschreven kon worden.
Ondertussen lukte het niet om een andere school voor hem te vinden, overal werd hij afgewezen. De HB klassen wilde hem niet omdat hij nog te jong was, en de reguliere scholen wilde hem niet omdat ze zijn IQ niet aandurfde. De school had nooit het samenwerkingsverband ingeschakeld, dit deden we dus op eigen initiatief, toen O al thuis zat. Maar ook het SWV kon niets voor hem betekenen, ze wilde ook niets financieren. Door het ontbreken van passend onderwijs en de constante afwijzingen werd de thuis zit periode extra zwaar voor O. Hij raakte hier emotioneel helemaal door in de knoop waardoor hij na een paar maanden steeds meer externaliserend gedrag begon te vertonen. Dus vervolgens werd zijn emotionele problematiek de reden van afwijzing door verschillende scholen. Na meer dan een half jaar thuis gezeten te hebben en de opstapelende emotionele problemen bij O, heeft hij officieel vrijstelling gekregen van de leerplicht omdat hij niet kan functioneren in een groep. Hij moet eerst emotioneel weer stabiel worden, voordat hij weer leerbaar is zeggen ze. Echter klopt dit niet.
O is wel degelijk leerbaar, maar met maatwerk. En dat maatwerk word niet geboden in de huidig onderwijssettingen! Inmiddels hebben we via de gemeente een PGB ontvangen zodat O. 4 dagen in de week naar een behandelingsinstelling kan, om te werken aan zijn sociale en emotionele ontwikkeling. Echter word hij hier nog steeds niet begeleid in zijn hoogbegaafdheid waardoor hij blijft vast lopen. Je kunt een kind immers niet doormidden hakken, het ene stuk doen we wat mee en het andere stuk negeren we gewoon… En hoogbegaafdheid is een onderdeel van zijn identiteit, dat kun je niet loskoppelen. Momenteel is O 5,5 jaar en heeft dus alles bij elkaar minder dan een jaar onderwijs gehad. Zijn ontwikkeling verloopt heel asynchroon, zo zit hij op verschillende ontwikkelingsgebieden op verschillend niveau variërend van groep 2 tot groep 6 en alles er tussen. Tot nu toe is er nog geen enkele school die passend aanbod kan bieden op zijn asynchrone ontwikkeling en tot die tijd zal O dus zonder onderwijs zitten.
Het is schandalig dat mijn kind nu behandeld moet worden voor allerlei problematiek die niet aan de orde was geweest als hij direct passend onderwijs had gekregen.
Aangezien deze problemen totaal niet aan de orde waren bij schooluitval, maar pas daarna ontwikkeld zijn doordat hij cognitief gezien aan zijn lot werd overgelaten.
En het is schandalig dat we moeten kiezen tussen vrijstelling van de leerplicht voor behandeling aan schooltrauma en geen enkele onderwijs begeleiding verder, of wel leerplicht en gedwongen worden in een onderwijssysteem dat niet past terwijl het schooltrauma alleen maar erger wordt.
