Ons verhaal dan op het laatste moment nog maar opgeschreven.
Groep 3 begon de ellende. School dacht aan ADHD, daarmee was ik het niet eens.
Zijn ze hem gaan observeren, dat sloeg werkelijk helemaal nergens op.
Een IBer die nog in opleiding was.
Ga maar naar de huisarts werd gezegd.
Huisarts zegt, nee dat is voor school.
En zo word je van het kastje naar de muur gestuurd.
Uiteindelijk in groep 7 via een kindercoach (de eerste die er wat van begreep)
Naar de GGZ en een diagnose Asperger. Huisarts zei nog na 10 minuten nee hoor ik zie geen ASS. Gediagnosticeerd op 10 jarige leeftijd.
De één zegt wordt hij niet overvraagd, de volgende wordt hij niet ondervraagd.
Dus meteen een IQ test laten doen en gemiddeld 127.
School wilde hem in groep 8 naar het VMBO sturen.
Hebben we niet geaccepteerd met de IQ test in de hand.
Nou, zei de leraar, dan heeft hij ons wel al die jaren in de maling genomen.
Ik vroeg mij hardop af of ze wel goed hebben opgelet en inmiddels weet ik dat ze geen kennis hadden.
Dus toch naar de HAVO.
1e 3 jaar met ondersteuning op school en thuisbegeleiding ging prima.
Profielkeuze hebben we nog geprobeerd een aangepast profiel te krijgen want geen één was wat hij wilde. Klas 4 en 5 zag je m gewoon afzakken. En dan vooral in de cijfers.
Toen wilde hij al geen hulp meer van school.
Constante discussie met de mentor. Die gooide namelijk alles op puberteit.
Corona jaar 2020 examen vanuit huis.
Totaal geen begeleiding.
Helaas niet gelukt, niet geslaagd en wilde niet meer naar DIE school.
Dus naar het MBO. HAVO wist niet hoe snel ze m uit moesten schrijven.
Nu MBO ICT lopen we weer tegen precies dezelfde problemen aan.
Wil geen hulp.
Doet niets.
Rooster is onduidelijk.
Dus geen thuiszitter. Maar ook geen diploma.
Misschien komt het nog, maar ik heb er een hard hoofd in.
Wat mij vooral verbaasd is dat scholen, docenten en hulpverleners zichzelf regelmatig alwetend profileren.
Maar als ze er niet uitkomen ze ook geen hulp van ouders accepteren.
Daarnaast is het met de huidige hulpverlening vanuit de gemeente ook tranen met tuiten.
Wederom mensen die denken dat ze er verstand van hebben (WMO-consulent kan iedereen worden blijkbaar) die beslissen welke en hoeveel zorg je nodig hebt.
Onder het mom van passend onderwijs en zorg dichtbij de burger, doen ze vooral wat zij denken dat goed is.
Zeer geliefde tekst van school “hij moet het maar eens laten zien”
Maar als je kijkt wat een onduidelijkheid er is en dat ze dat zelf niet in de gaten hebben!
Begrijp ik het wel.